مدرنیته به سبک کره جنوبی

تمرکز استراتژیک بر نوآوری و فناوری، کره جنوبی را به کشوری با درآمد بالا با اقتصادی پر جنب و جوش تبدیل کرد که نشان دهنده قدرت تحول آفرین نوآوری در اقتصاد است.اما پس از آن کره به سمت رهبریت در فناوری و نوآوری حرکت کرد و  شرکت های قدرتمندی مانند سامسونگ و ال جی در این کشور احداث شدند و این دگرگونی که به عنوان «معجزه روی رودخانه هان» شناخته می‌شود، گواهی بر این است که چگونه نوآوری می‌تواند باعث رشد اقتصادی شود.

به گزارش «تجارت آسیا» دولت کره جنوبی با سرمایه گذاری هنگفت در آموزش و فناوری و ایجاد نیروی کار بسیار ماهر، نقش مهمی در این تحول ایفا کرد. علاوه بر این، آنها سیاست هایی را ایجاد کردند که توسعه صنایع مبتنی بر فناوری را تشویق می کرد. این تمرکز استراتژیک بر نوآوری و فناوری، کره جنوبی را از یک کشور جنگ زده به کشوری با درآمد بالا با اقتصادی پر جنب و جوش تبدیل کرد که نشان دهنده قدرت دگرگون کننده نوآوری در اقتصاد است.

جوزف شومپیتر، اقتصاددان مشهور، احتمالاً تحول اقتصادی کره جنوبی را نمونه بارز نظریه خود در مورد نوآوری و رشد اقتصادی می داند. شومپیتر مفهوم «تخریب خلاق» را معرفی کرد که نشان می‌دهد رشد اقتصادی توسط فعالیت‌های نوآورانه‌ای هدایت می‌شود که صنایع موجود را مختل یا نابود می‌کنند و صنایع جدید را ایجاد می‌کنند. توسعه اقتصادی کره جنوبی که توسط نوآوری های تکنولوژیکی و ظهور صنایع جدید هدایت می شود، با دیدگاه شومپیتر که نوآوری محرک حیاتی تغییرات اقتصادی است، همسو است.

چامپیتر استدلال می کند که کارآفرینان و نوآوری های آنها کاتالیزورهای توسعه اقتصادی هستند. در مورد کره جنوبی، سیاست‌ها و سرمایه‌گذاری‌های دولتی محیطی را تسهیل کردند که در آن نوآوری می‌توانست شکوفا شود و منجر به ظهور شرکت‌ها و صنایع رقابتی جهانی شود. این نه تنها اقتصاد کره جنوبی را متحول کرد، بلکه به پیشرفت فناوری جهانی نیز کمک کرد.

کشورهایی که موفق به نوآوری نمی شوند، در معرض خطر رکود و در نهایت افول در چشم انداز جهانی هستند. نوآوری نیروی محرکه رشد اقتصادی، پیشرفت فناوری و مزیت رقابتی در بازار بین المللی است. زمانی که کشوری از پرورش ایده‌ها، فناوری‌ها و راه‌حل‌های جدید غفلت می‌کند، فرصت‌هایی را برای بهبود کیفیت زندگی شهروندان، ارتقای زیرساخت‌ها و تقویت اقتصاد خود از دست می‌دهد. فقدان نوآوری منجر به اتکا به روش‌ها و فن‌آوری‌های قدیمی می‌شود، و این امر باعث می‌شود چنین کشوری نتواند با سرعت سریع تغییر که در جوامع پویاتر و آینده‌نگر دیده می‌شود، همگام شود.

علاوه بر این، نوآوری برای پرداختن به چالش های پیچیده دنیای مدرن، از جمله تغییرات آب و هوا، مراقبت های بهداشتی و مدیریت منابع بسیار مهم است. کشورهایی که موفق به نوآوری نمی شوند، چابکی و خلاقیت لازم برای حل موثر این مشکلات را ندارند و آنها را در برابر پیامدهای این مسائل جهانی آسیب پذیر می کند. این می تواند منجر به کاهش نفوذ بین المللی و کاهش توانایی مشارکت و بهره مندی از ابتکارات و همکاری های جهانی شود. همانطور که جهان به طور فزاینده ای به هم متصل می شود، ناتوانی در ارائه راه حل های نوآورانه می تواند یک ملت را منزوی کند، صدای آن را کاهش دهد و در صحنه جهانی ایستادگی کند.

از نظر اقتصادی، شکست در نوآوری می تواند منجر به کاهش رقابت شود. صنایعی که زمانی رونق داشتند، اگر با فناوری‌های جدید و تقاضاهای بازار سازگار نشوند، می‌توانند منسوخ شوند. این می تواند منجر به از دست دادن شغل، کاهش سرمایه گذاری خارجی و پایین آمدن سطح زندگی شود. بدون نوآوری، فعالیت های اقتصادی یک کشور ممکن است به طور فزاینده ای بر صنایع کم مهارت و کم ارزش متمرکز شود و دستیابی یا حفظ سطوح بالای رفاه را دشوار کند. رکود اقتصادی ناشی از آن می تواند به ناآرامی های اجتماعی و سیاسی منجر شود و چالش های کشور را تشدید کند.