وضعیت پناهجویان تورنتو وخیم شد

به گزارش « تجارت آسیا» پناهجویان در پناهگاه‌های تورنتو با دشواری‌های فراوانی در فصل تعطیلات مواجه‌اند. این دوره که برای بسیاری از مردم زمانی شاد و خانوادگی است، برای افراد بی‌خانمان به دوره‌ای از تنهایی و انزوا تبدیل می‌شود.

با افزایش تعداد پناهجویان در پناهگاه‌های این شهر و چالش‌های روانی و اجتماعی که با آن مواجه‌اند، نیاز به حمایت‌های گسترده‌تر از سوی جامعه و مسئولان بیشتر احساس می‌شود.

برای پناهجویانی که دور از خانواده‌های خود در کشوری جدید زندگی می‌کنند، تعطیلات زمستانی می‌تواند یادآور از دست دادن و تنهایی باشد.

«میکالینا سیدل»، مدیر یکی از پناهگاه‌های بیت‌لحم یونایتد، با اشاره به دشواری‌های این ایام می‌گوید: «چه کسی که تازه به کانادا آمده و اولین کریسمسش را دور از خانواده می‌گذراند و چه کسی که به دلایلی ارتباطش را با خانواده‌اش قطع کرده، این زمان از سال، برای هر دو گروه بسیار دشوار است.»

او تأکید می‌کند که افراد بی‌خانمان انسان‌هایی عادی هستند که در شرایط سختی قرار گرفته‌اند. همچنین «والنتینا دیاز»، مدیر پناهگاه فرد ویکتور بیت‌لحم یونایتد، در رابطه با وضعیت پناهجویان در پناهگاه‌های تورنتو اضافه می‌کند: «تحمل مشکلات زندگی بدون حمایت خانواده یا جامعه در تعطیلات بسیار دشوارتر است.»

پناهگاه‌ها برای کاهش این فشارها تلاش می‌کنند با برگزاری جشن‌های تعطیلات، فضایی شادتر ایجاد کنند. از جمله این اقدامات، برگزاری رویدادهایی با موسیقی، غذا و بازی‌های گروهی است که به ساکنان کمک می‌کند حس تعلق بیشتری داشته باشند.

دیاز می‌گوید: «ما می‌خواهیم به پناهجویان نشان دهیم که هرچند خانواده خود را در اینجا ندارند، اما می‌توانند به جامعه‌ای که اینجا شکل گرفته است تکیه کنند.»

طبق آمار، تعداد پناهجویان در پناهگاه‌های تورنتو از ابتدای سال ۲۰۲۳ تا پایان آن، از ۲۵۰۰ نفر به نزدیک ۴۲۰۰ نفر افزایش یافته است. این افزایش فشار زیادی به سیستم پناهگاه‌ها وارد کرده است.

دیاز می‌گوید: «ما مجبور بودیم ظرفیت تخت‌ها را افزایش دهیم تا بتوانیم به افرادی که بدون منابع و حمایت وارد این کشور شده‌اند، کمک کنیم.»

این افزایش جمعیت نشان‌دهنده چالش‌های گسترده‌تری است که پناهجویان در کانادا با آن مواجه‌اند. کمبود منابع، نیاز به خدمات بیشتر و فشار روانی مضاعف از جمله مشکلاتی است که مسئولان باید به آن‌ها رسیدگی کنند.

در مه ۲۰۲۳، شهرداری تورنتو تصمیمی گرفت که انتقادات بسیاری را به همراه داشت. طبق گزارش «کوامی آدو»، بازرس ویژه شهر، جلوگیری از دسترسی پناهجویان به تخت‌های خالی پناهگاه‌ها در برخی مواقع نه‌تنها ناقض سیاست‌های شهری بود، بلکه به عنوان «نژادپرستی سیستماتیک» نیز تلقی شد.

بازرس ویژه پیشنهادهایی از جمله شفاف‌سازی فرایند دسترسی پناهجویان به خدمات و همچنین بهبود وضعیت پناهجویان در پناهگاه‌های تورنتو را ارائه داد. با این حال، «پاول جانسون»، مدیر اجرایی شهر، با یافته‌های گزارش موافق نبود و اعلام کرد که هیچ اقدامی در این زمینه انجام نخواهد شد.

به طور کلی، تلاش‌های پناهگاه‌ها برای ایجاد حس تعلق و کاهش تنهایی در میان پناهجویان گامی ارزشمند است، اما بدون تغییرات گسترده‌تر در سیستم و سیاست‌های شهری، حل این بحران دشوار خواهد بود.