چرا فشار زیاد برای شادبودن شما را ناراضی‌تر می‌کند؟

روانشناسان مثبت گرا معمولاً به این دلیل از کلمه “شادی” اجتناب می کنند – زیرا بسیار گمراه کننده است.”

«مردم این فرض را دارند که شما باید همیشه شاد باشید. این شما را شیدایی می کند، و این یک مشکل سلامت روانی است، بنابراین طبیعی نیست. ما زندگی خود را به دنبال یک حالت مزمن شادی می گذرانیم که، مگر اینکه اتفاق وحشتناکی در حال رخ دادن باشد، بله، شما احساسات مثبتی را تجربه می کنید، اما این بدان معنا نیست که شما 24 ساعته در حال راه رفتن با لبخندی بر روی صورت خود هستید.

به گزارش «تجارت آسیا» در گزارش شادی جهانی که اخیرا منتشر شده است، امارات متحده عربی در رتبه بیست و دوم جهانی قرار دارد. اندازه‌گیری بهزیستی ذهنی این گزارش بر سه شاخص اصلی بهزیستی تکیه داشت: ارزیابی‌های زندگی، احساسات مثبت و احساسات منفی (که در گزارش به عنوان عاطفه مثبت و منفی توضیح داده شده است). رتبه بندی شادی آنها بر اساس ارزیابی زندگی به عنوان معیار پایدارتر کیفیت زندگی افراد بود. این ارزیابی بین سال‌های 2021 و 2023 انجام شد و پاسخ‌دهندگان از جنسیت‌ها و نسل‌های مختلف در آن حضور داشتند.

در میان کشورهای شورای همکاری خلیج فارس، تنها کویت بالاتر از امارات – در جایگاه سیزدهم قرار گرفت.

دکتر لمبرت با اشاره به انتصاب وزیر امور خارجه برای شادی و خوشبختی در سال 2016 گفت: «دولت امارات تأکید زیادی بر رفاه مردم دارد که بسیار عالی است، زیرا همه ما در تلاش برای بهبود وضعیت زندگی خود هستیم. راه اندازی برنامه ملی شادی و رفاه.

اما باز هم، تصور غلط این است که شادی یک حالت مقصد است، جایی که می‌توانید برای رسیدن به آن و ماندن در آنجا برای همیشه تلاش کنید، که اینطور نیست.

دکتر لمبرت توضیح می‌دهد که دو شکل شادی وجود دارد: لذت‌بخش و خوشبختی.

در حالی که ما به لذت های لذت جویانه نیاز داریم – اجازه دهید با آن روبرو شویم، زندگی بدون آنها خسته کننده است – این خوشبختی در بدترین شکل خود است زیرا آن رفتارها پایدار نیستند و شادی زودگذری که آنها فراهم می کنند طولانی نیست. شادی Eudaemonic حول رفاه، معناسازی در زندگی، رشد شخصی، ارزش ها، روابط و غیره متمرکز است و این نقطه شیرین است.

مشکل اینجاست که برای مثال، با رژیم روزانه سرمایه داری و آرمان گرایی که از طریق رسانه های اجتماعی به ما داده می شود، تعریف، فراوانی و بیان هر دو شکل شادی امروزه به این نشانه عجیب موفقیت تبدیل شده است.

به گفته دکتر لمبرت، این تلاش برای شادی نهایی به هر شکلی که به طور متناقض، مردم را ناراضی تر می کند.

فشار زیادی برای شاد بودن وجود دارد. و ما مطالعاتی داریم که این را نشان می‌دهد: هر چه سخت‌تر برای شاد بودن تلاش کنید، ناراضی‌تر خواهید بود.

مردم می ترسند یا خجالت می کشند که بگویند «روز بدی دارم» یا «در حال مبارزه هستم.» بنابراین به این تظاهر به شادی ادامه می دهند. این باور وجود دارد که اگر خوشحال نیستید، به این معنی است که به نوعی شکست خورده اید و ما آن را مانند نشان شرم می پوشیم. بنابراین ما در نهایت به دنبال آن از راه‌های اشتباه می‌رویم در حالی که بیشتر و بیشتر ناراضی و سخت‌تر به خودمان می‌رسیم، زیرا به هیچ‌جا نمی‌رسیم.»

شکست ها، چالش ها، شکست ها، نقص ها، شاد نبودن هر ثانیه در هر روز طبیعی است. دکتر لوئیز توضیح می‌دهد که ما از احساسات منفی چیزهای زیادی یاد می‌گیریم و رشد ما به عنوان انسان از اینجاست. هنگامی که احساس ناراحتی می کنیم، فرآیند خوداندیشی را آغاز می کنیم و سؤالاتی از این قبیل می پرسیم: چه چیزی را باید تغییر دهم؟ چگونه می توانم برای خودم پیشرفت کنم؟ و این زمانی است که زندگی ما شروع به بهتر شدن می کند.

مهمتر از همه، این بازتاب باید با این ذهنیت انجام شود که شادی خطی نیست و سفر بی پایان است.

«جستجوی ما برای شادی نشان‌دهنده سواد عاطفی ماست – شما می‌دانید که در موقعیت خوبی هستید که بتوانید به درون خود بچرخید، کنار بیایید و احساسات مثبت و منفی را به روش‌های مناسب بیان کنید.»

اما برای بسیاری، عزم راز دانستن «راز» بر هر اندیشه عقلانی غلبه دارد.

دکتر لوئیز گفت: «می‌دانم وقتی می‌گویم هیچ کلیدی برای خوشبختی وجود ندارد، مردم مرا باور نمی‌کنند، بنابراین این کاری است که من انجام می‌دهم. من به لحظاتی که در زندگی‌ام شادترین بوده‌ام نگاه می‌کنم و به آنچه در آن لحظات انجام می‌دهم نگاه می‌کنم. من یک لیست تهیه می کنم و سپس کارهای بیشتری را انجام می دهم. این خوشبختی با طراحی است. این لیست برای همه متفاوت به نظر می رسد، و من نمی توانم بهترین زندگی شما را برای شما طراحی کنم. شما باید آن را بفهمید، اما بخش مهم این است که همه می‌توانند آن را بفهمند.»