هوش مصنوعی سلطه استودیوهای فیلمسازی را به دست گرفت

به گزارش « تجارت آسیا» صنعت جلوه‌های بصری برای دهه‌ها شبیه یک خط تولید عظیم و پرهزینه بود؛ فرآیندی آهسته و مرحله‌به‌مرحله که خلاقیت فیلم‌سازان را در چارچوب‌های محدود گرفتار می‌کرد. اما حالا، یک بازیگر جدید و قدرتمند به نام هوش مصنوعی در جلوه‌های بصری وارد میدان شده و قوانین قدیمی را بازنویسی می‌کند. با تولید فیلم به کمک هوش مصنوعی، اکنون تیم‌های کوچک و خلاق می‌توانند پروژه‌هایی را خلق کنند که زمانی فقط استودیوهای بزرگ قادر به انجام آن بودند؛ پروژه‌هایی سریع، کم‌هزینه و خلاقانه.

به گفته «داگلاس مک‌گینس»، کارگردان برجسته، ما در آستانه یک انقلاب بزرگ در سینما هستیم. او پیش‌بینی می‌کند که در آینده‌ای نزدیک، تیم‌های کوچک و خلاق با استفاده از تولید فیلم با هوش مصنوعی قادر خواهند بود پروژه‌هایی را به سرانجام برسانند که پیش از این تنها در انحصار استودیوهای غول‌پیکر بود. پروژه‌هایی با سرعت بیشتر، هزینه کمتر و خلاقیتی بی‌سابقه که می‌تواند دنیای سینما را متحول کند.

این فناوری به فیلم‌سازان امکان می‌دهد تا در عرض چند ساعت، ایده‌های مختلف را آزمایش کنند. همچنین بهترین تصمیم‌ها و تاثیرگذارترین صحنه‌ها را انتخاب کنند. برخلاف نگرانی‌های سنتی، هوش مصنوعی در جلوه‌های بصری کیفیت آثار را فدا نمی‌کند؛ بلکه با افزایش دقت و هماهنگی، خلق فیلم‌هایی جذاب و قدرتمند را ممکن می‌سازد و سینما را وارد فصل جدیدی از خلاقیت و نوآوری می‌کند.

تولید فیلم با هوش مصنوعی

برای سال‌ها، خلق جلوه‌های بصری شبیه به یک مسیر خسته‌کننده و پرهزینه بود؛ فرآیندی که در آن تیم‌ها مجبور بودند برای هر بخش از کار، هزینه‌های سنگینی بپردازند و شب‌ها منتظر آماده شدن رندرها بمانند. اما تولید فیلم با هوش مصنوعی آمده تا این مسیر سخت و انعطاف‌ناپذیر را به یک جریان بهینه و هوشمند تبدیل کند.

امروزه به لطف تولید فیلم با هوش مصنوعی، سازندگان دیگر نیازی به انتظارهای طولانی ندارند. آنها می‌توانند در عرض چند ساعت، ایده‌های اولیه خود را طراحی کنند، آنها را با سبک‌های مختلف بیازمایند و بهترین مسیر را انتخاب کنند. مراحل پیش‌تولید و طراحی به صورت همزمان پیش می‌روند و این یعنی تصمیم‌های خلاقانه در همان ابتدای کار نهایی می‌شوند. رویکردی که هم در زمان و هم در هزینه‌ها صرفه‌جویی چشمگیری به همراه دارد.

علاوه بر این، تولید فیلم با هوش مصنوعی کارهای تکراری و خسته‌کننده‌ای مانند «روتوسکوپی» را خودکار می‌کند. همچنین به هنرمندان این فرصت را می‌دهد که انرژی خود را روی بخش‌های خلاقانه‌تر مثل نورپردازی و داستان‌سرایی متمرکز کنند. این سرعت به معنای افت کیفیت نیست؛ برعکس، با ایجاد ثبات در رنگ، بافت و طراحی، ارزش نهایی کار را بالاتر می‌برد. به گفته «مک‌گینس»، با این روش جدید، زمان انجام پروژه‌ها بین ۳۰ تا ۵۰ درصد کاهش یافته است.

آیا هوش مصنوعی جای استودیوهای بزرگ را می‌گیرد؟

آیا تیم‌های کوچک می‌توانند جای استودیوهای بزرگ جلوه‌های بصری را بگیرند؟ بله، اما به شرطی که میدان رقابت را درست انتخاب کنند و هوشمندانه عمل کنند.

درست است که خلق صحنه‌های بسیار پیچیده، مانند شبیه‌سازی جریان آب یا شعله‌های آتش، همچنان به تجهیزات پیشرفته و تیم بزرگی از متخصصان نیاز دارد، اما وقتی داستان حول شخصیت‌ها یا خلق دنیاهای فانتزی می‌چرخد، تولید فیلم با هوش مصنوعی به تیم‌های کوچک و خلاق این امکان را می‌دهد که بدرخشند.

برای مثال، یک استودیو اخیراً با استفاده از تولید فیلم با هوش مصنوعی پروژه‌ای را تنها در چند ساعت به پایان رساند. در حالی که پیش از این، به چند هفته زمان و ده‌ها هزار دلار بودجه نیاز بود. راز موفقیت آنها نه در تعداد نفرات، بلکه در سرعت تصمیم‌گیری و شفافیت مسئولیت‌ها نهفته است.

همچنین، مدیریت انتظارات مشتریان در این مسیر حیاتی است. برخی از افراد از هوش مصنوعی انتظار معجزه دارند و برخی دیگر آن را نادیده می‌گیرند. واقعیت این است که تولید فیلم با هوش مصنوعی ابزاری قدرتمند است که برای دستیابی به بهترین نتیجه، نیاز به هدایت یک متخصص دارد. ترکیب مدل‌های عمومی و سفارشی، مسیر ایده‌آل برای خلق آثاری با کیفیت بالا محسوب می‌شود.

تاثیر هوش مصنوعی بر صنعت سینما

در هیاهوی دنیای سینما، بسیاری گمان می‌کردند که غول‌هایی مثل «نتفلیکس» سدی در برابر هوش مصنوعی خواهند ساخت. اما واقعیت غافلگیرکننده است؛ آنها مخالف نیستند، فقط یک قانون‌گذاری شفاف می‌خواهند. دستورالعمل‌های «نتفلیکس» ساده و بر سه اصل کلیدی استوار است؛ شفاف بگویید کجا از هوش مصنوعی استفاده کرده‌اید، از داده‌های پروژه محافظت کنید و برای هر تغییری در چهره یا بازی هنرپیشه‌ها، از خودشان اجازه بگیرید.

این قوانین، فرصتی طلایی برای تیم‌های کوچک است تا نشان دهند که می‌توانند حرفه‌ای و قابل اعتماد باشند. کارشناسان معتقدند که موفقیت در این عرصه بیش از آنکه به قدرت فناوری وابسته باشد، به تصمیم‌های هوشمندانه در فرآیند تولید بستگی دارد؛ چرا که این انتخاب‌های اشتباه است که یک اثر را بی‌ارزش می‌کند، نه ابزاری که از آن استفاده می‌شود.