استارتاپ کانادایی، طلا را از دل زباله بیرون می‌کشد

یک استارت‌اپ کانادایی به نام «Excir» برای اولین بار در جهان به یک فناوری دست یافته که می‌تواند به کمک آن، تا ۹۹ درصد طلای موجود در زباله‌های الکترونیکی را در عرض چند ثانیه استخراج کند.

به گزارش «تجارت آسیا» به همین دلیل ضرابخانه سلطنتی، سازنده رسمی سکه‌ در بریتانیا، با این استارت‌اپ توافقی را امضا کرده تا از اولین فناوری در نوع خود در جهان، برای استخراج طلا و سایر فلزات گرانبها از پسماندهای الکترونیکی استفاده کند.

این شرکت کانادایی در این روش، پس از آماده سازی بردهای مدار با یک «فرایند منحصر به فرد» می‌تواند به کمک یک فرمول شیمیایی، طلا یا هر فلز دیگری را که مایل است در چند ثانیه استخراج کند.

پس از این کار، مایع به دست آمده که غنی از طلا است، پردازش و به طلای خالص تبدیل می‌شود و حتی می‌تواند به شمش طلا تبدیل گردد.

این فرآیند پتانسیل بازیابی پالادیوم، نقره و مس را نیز دارد.

شان میلارد، مدیر ارشد ضرابخانه سلطنتی بریتانیا در بیانیه‌ای گفت: «فعالیت‌های ضرابخانه سلطنتی بیش از ۱۱۰۰ سال است که به لطف روحیه کارآفرینی پیشرفت کرده است، و فناوری شرکت Excir تکمیل کننده برنامه‌های ما برای پیشرو بودن در استخراج فلزات گرانبهای پایدار است. این فناوری یک انقلاب در صنایع شیمیایی محسوب می‌شود و قادر به بازیابی فلزات گرانبها از دستگاه‌های الکترونیکی در چند ثانیه است. این کار باعث استفاده مجدد از منابع گرانبهای سیاره ما و ایجاد مهارت‌های کاری جدید در بریتانیا می‌شود.»

در حال حاضر تنها حدود ۲۲ درصد از زباله‌های الکترونیکی جمع‌آوری شده به‌درستی ذخیره و بازیافت می‌شوند و انتظار می‌رود به کمک فناوری‌های جدیدی مانند این، وسایل الکترونیکی اسقاط شده کمتری به هدر روند.

تخمین زده می‌شود که سالانه ۶۲ میلیون تن زباله الکترونیکی در جهان تولید شود که با آنها می‌توان بیش از ۱.۵ میلیون کامیون ۴۰ تنی را پر کرد.

پیش‌بینی می‌شود با افزایش تقاضا برای کالاهای الکترونیکی، این رقم تا سال ۲۰۳۰ میلادی تا ۳۲ درصد افزایش یابد.

سازمان جهانی بهداشت زباله‌های الکترونیکی را «زباله‌های خطرناک» دسته‌بندی کرده است؛ زیرا حاوی مواد سمی هستند که در صورت عدم جمع‌آوری مناسب می‌توانند منجر به نشت شیرآبه‌های شیمیایی و سمی شوند.

تجهیزات الکترونیکی دور ریخته شده همچنین ممکن است باعث آلودگی محیط به موادی همچون سرب و جیوه شوند که می‌تواند رشد طبیعی سیستم عصبی مرکزی انسان را در دوران بارداری، نوزادی، کودکی و نوجوانی مختل کند.

زباله‌های الکترونیکی «زیست تخریب‌پذیر» نیستند و صرفا روی هم انباشته می‌شوند (یعنی میکروارگانیسم‌هایی مانند باکتری‌ها، قارچ‌ها و جلبک‌ها نمی‌توانند آنها را به زیست توده، دی اکسید کربن یا آب تبدیل کنند). این موضوع نه‌تنها یک مشکل زیست محیطی قابل توجه ایجاد می‌کند، بلکه باعث می‌شود که میزان قابل توجهی از فلزات ارزشمند نیز در میان زباله‌ها غیرقابل استفاده مدفون شوند.

تخمین زده می‌شود که حدود ۵۷ تا ۶۲ میلیارد دلار فلزات گرانبها در مکان‌های دفن زباله و زباله‌دان‌ها وجود داشته باشد.