آمادگی سامسونگ برای دوران پساموبایل

کنار زدن محصولات جاافتاده‌ای مثل گوشی‌های هوشمند و لپ‌تاپ، به چیزی خیلی فراتر از «حس و حال تازه» نیاز دارد. تبلت‌ها مدت‌ها با ادعای «قاتل لپ‌تاپ» وارد میدان شدند؛ اما حالا حتی خود سازندگانشان هم دیگر چنین ادعایی ندارند.

امروزه هوش مصنوعی به قلب تپنده‌ی تجربه کاربری در همه‌ی پلتفرم‌ها، مخصوصاً موبایل تبدیل شده؛ سامسونگ هم مثل بقیه شرکت‌ها تمرکزش را روی ارائه‌ی تجربه‌های جدید هوش مصنوعی گذاشته و با همکاری گوگل، ایجنت‌های هوشمندی مثل جمنای را به دستگاه‌هایش آورده است.

به روایت سم‌موبایل، حالا که مردم کم‌کم از ظاهر تکراری و مستطیل‌شکل گوشی‌های هوشمند خسته می‌شوند، عینک‌های هوشمند می‌توانند جایگزین جذابی باشند. اگر یک عینک بتواند کارهای اصلی ما با گوشی (مثل نقشه‌خوانی، پیام‌دادن، تماس و جست‌وجوی هوشمند) را انجام دهد، نیاز به حمل یک موبایل در جیب، کمتر حس خواهد شد.

گوشی‌ها آن‌قدر در زندگی ما ریشه دوانده‌اند که تصور دستگاهی که واقعاً بتواند «قاتل موبایل» باشد، سخت است. زمانی که اولین هدست‌های واقعیت مجازی (VR) آمدند، برخی با هیجان می‌گفتند که دوران گوشی‌ها تمام شده، اما واقعیت خیلی با این حرف‌ها فاصله داشت.

ساعت‌های هوشمند هم با اینکه مفیدند، محدودیت‌های خودشان را دارند و نمی‌توانند جایگزین کامل گوشی باشند. اما در این میان، یک دسته‌ی نوظهور وجود دارد که شاید پتانسیلش را داشته باشد که ما را به زندگیِ فراتر از گوشی امیدوار کند: عینک‌های هوشمند.

یکی از اولین نمونه‌های این ایده، «گوگل گلس» بود که هیچ‌وقت از مرحله‌ی آزمایشی فراتر نرفت. بعد از آن هم تلاش‌هایی شد، اما هیچ‌کدام واقعاً نگرفت تا اینکه عینک‌های هوشمند ری‌بن متا وارد شدند؛ محصولی که استایل را با کاربرد ترکیب کرد و اشتراک‌گذاری ویدیوها را در شبکه‌های اجتماعی بسیار آسان کرد.

انتظار می‌رود سامسونگ دو مدل عینک هوشمند در سال ۲۰۲۶ و بعد از آن معرفی کند. مدل اول احتمالاً شبیه عینک ری‌بن متا خواهد بود، اما مدل دوم شاید به همان چیزی که ما در ذهن داریم نزدیک‌تر باشد.

سامسونگ باید بداند که عینک‌هایش نباید صرفاً یک «گلکسی بادز برای چشم» باشند که کارشان فقط عکس‌گرفتن و حرف‌زدن با جمنای باشد. این شرکت می‌تواند از اکوسیستم خود استفاده کند تا تجربه‌ای شبیه به گوشی، اما بدون گوشی ارائه دهد.